Jouw lage rug instabiel? Waarschijnlijk toch niet.

Lage rugpijn komt zéér vaak voor. Studies tonen aan dat op eender welk moment 11,9% van de wereldbevolking lijdt aan lage rugpijn en volgens de WHO heeft 60 tot 70% van de mensen wel een keer last van lage rugpijn in zijn of haar leven. Je bent dus niet alleen!

Dit brengt ook een aantal logische gevolgen met zich mee: omdat het zo herkenbaar is voor veel mensen, krijg je van allerlei kanten verschillende informatie. Dokters, kinesitherapeuten, specialisten en chirurgen, maar ook vrienden, familie, kennissen en buitenstaanders hebben allemaal wel wat te zeggen over je lage rugpijn. Gelukkig is er één algemene consensus en zegt vrijwel iedereen: blijven bewegen!

Maar er gaan ook vervelende, beangstigende verhalen rond over (aspecifieke) lage rugpijn: je rug is INSTABIEL, bijvoorbeeld. Je werd verteld dat de wervels niet stabiel op elkaar staan, dat je spieren te zwak zijn en het lijkt alsof er een wervel zomaar tussenuit kan glippen. Oh wat kan dat toch pijn doen!

Kleine spoiler: je rug doet wel pijn, maar instabiel is je wervel niet. Hij glipt ook helemaal niet naar voor, achter of opzij tenzij je een zwaar trauma hebt gehad (bv. een auto-ongeval) of een aangeboren afwijking vertoont. Dit zijn allemaal duidelijke oorzaken van lage rugpijn en vallen dus niet onder aspecifieke lage rugpijn. Als je weet dat 90% van alle lage rugpijn aspecifiek is, begrijp je dat de kans klein is dat jouw lage rug werkelijk instabiel is.

Aspecifieke lage rugpijn: waarom is mijn rug dan niet instabiel?

1. Er is geen onderzoek dat werkelijk aantoont dat instabiliteit de oorzaak is van aspecifieke lage rugpijn. Er is weinig goed onderzoek naar de relatie tussen instabiliteit en lage rugpijn. Een goed onderzoek uit 2018 (Breen en collega’s) waarbij de werkelijke beweging tussen wervels werd nagegaan, vond geen relatie tussen de hoeveelheid beweging en lage rugpijn. Het is dus onwaarschijnlijk dat dit een belangrijke oorzaak is.
2. Studies die instabiliteit van de wervelkolom nagaan bij personen met aspecifieke lage rugpijn, laten zien dat mensen met lage rugpijn doorgaans een meer rigide wervelkolom hebben dan mensen zonder lage rugpijn.
3. Studies die stabilisatie-oefeningen vergelijken met andere vormen van beweging (bv. joggen), tonen aan dat beide opties lage rugpijn in dezelfde hoeveelheid verbeteren op lange termijn. Stabiliteitsoefeningen zijn dus niet superieur maar zijn wel een goede optie. Wellicht is het feit dat je aan beweging doet veel belangrijker dan welke vorm van beweging dit is. Probeer iets te vinden dat je leuk vindt. Consistentie is het belangrijkste in dit verhaal! Kleine kanttekening: studies duiden wel op een klein voordeel van core stability oefeningen t.o.v. andere vormen van beweging (na drie maanden). Op lange termijn is dit effect tenietgedaan (zes maanden).
4. Een studie die naging of de stabiliteit in de wervelkolom verbeterde na stabiliteitsoefeningen, vond dat de proefpersonen minder pijn aangeven na de reeks stabiliteitsoefeningen, maar dat er geen verschil was in de werkelijke stabiliteit van de wervelkolom. Het effect van deze oefeningen ligt dus waarschijnlijk niet in het werkelijk verbeteren van de stabiliteit. Proefpersonen die een algemeen oefenprogramma kregen, deden het niet beter of slechter: de pijn daalde in beide groepen! De werkelijke beweging tussen wervels lijkt dus weinig uit te maken. En denk eraan: mensen zonder lage rugpijn hebben meestal meer beweging tussen de wervels t.o.v. mensen met lage rugpijn.
5. Stabiliteit is belangrijk, maar zeer makkelijk te verkrijgen. In een studie uit 1997 bleek dat er slechts 3% van de maximaal vrijwillige contractie (samentrekking van de spier) nodig was om een gewicht van 32 kg (aan de torso vastgemaakt) te stabiliseren. Niet zo moeilijk dus, dat stabiliseren.

Als jij denkt dat je rug instabiel is en je hierdoor angst krijgt om iets verkeerd te doen, kan dit er voor zorgen dat je klachten enkel erger worden.

Angst maakt pijn erger. Angst voor instabiliteit is niet nodig.

Bronnen:

Breen A, Mellor F, Breen A. Aberrant intervertebral motion in patients with treatment-resistant nonspecific low back pain: a retrospective cohort study and control comparison. Eur Spine J. 2018 Nov;27(11):2831-2839. doi: 10.1007/s00586-018-5666-1. Epub 2018 Jun 20. PMID: 29926209.

Cholewicki, Jacek, PhD; Panjabi, Manohar M., PhD; Khachatryan, Armen, MD Stabilizing Function of Trunk Flexor-Extensor Muscles Around a Neutral Spine Posture, Spine: October 1, 1997 – Volume 22 – Issue 19 – p 2207-2212

Reeves NP, Narendra KS, Cholewicki J. Spine stability: the six blind men and the elephant. Clin Biomech (Bristol, Avon). 2007 Mar;22(3):266-74. doi: 10.1016/j.clinbiomech.2006.11.011. Epub 2007 Jan 8. PMID: 17210212; PMCID: PMC1865578.

Shamsi M, Sarrafzadeh J, Jamshidi A, Arjmand N, Ghezelbash F. Comparison of spinal stability following motor control and general exercises in nonspecific chronic low back pain patients. Clin Biomech (Bristol, Avon). 2017 Oct;48:42-48. doi: 10.1016/j.clinbiomech.2017.07.006. Epub 2017 Jul 8. PMID: 28728077.

Wang XQ, Zheng JJ, Yu ZW, Bi X, Lou SJ, Liu J, Cai B, Hua YH, Wu M, Wei ML, Shen HM, Chen Y, Pan YJ, Xu GH, Chen PJ. A meta-analysis of core stability exercise versus general exercise for chronic low back pain. PLoS One. 2012;7(12):e52082. doi: 10.1371/journal.pone.0052082. Epub 2012 Dec 17. PMID: 23284879; PMCID: PMC3524111.

www.who.int/medicines/areas/priority_medicines/Ch6_24LBP.pdf